Wie is verantwoordelijk voor de zorg van de ouders, de zoon of de dochter?
Originele vraag
Wie is er verplicht om voor de ouders te zorgen? Een zoon of getrouwde dochters? Mag een zoon een niet werkende getrouwde zus verplichten mee te betalen aan het huis en of zorg van de ouders? Graag zou ik hier antwoord op willen krijgen.
Antwoord
De verantwoordelijkheid om voor de moeder en de vader te zorgen rust op alle kinderen. Hierover zijn de volgende verzen beschikbaar:
Echter, in de eerste plaats zijn zonen met een goede financiële positie verplicht om voor hun ouders te zorgen. Als zonen echter nalatig zijn in het zorgen voor en aandacht geven aan hun ouders, geldt de plicht voor dochters om voor hun ouders te zorgen.
Wanneer de dochter trouwt en het ouderlijk huis verlaat, is ze niet meer verplicht om voor haar ouders te zorgen. Dus, indien de dochter getrouwd is en haar echtgenoot niet wil dat zij voor haar moeder zorgt, dan kan dit als een geldig excuus worden beschouwd voor de dochter. Als ze echter voor een hulpbehoevende ouder moet zorgen en naar het ouderlijk huis moet terugkeren, is het noodzakelijk dat haar echtgenoot hiervoor toestemming geven. Daarom is het zeer belangrijk met wie de dochter getrouwd is. Als de echtgenoot van een dochter een praktiserende moslim is, zal hij die toestemming zeker geven en zijn vrouw daarin ondersteunen. Hij zal dit beschouwen als een kans om de tevredenheid van Allah te verwerven, zowel voor hemzelf als voor zijn vrouw. Als de financiële situatie van de vrouw gunstig is, wordt het als deugdzaam beschouwd dat ze hulp biedt aan haar behoeftige ouders, evenals aan haar eigen echtgenoot en kinderen in tijden van moeilijkheden. Dit getuigt van haar goede karakter.
Wij adviseren u om op onderstaande link te klikken en het artikel te lezen dat geschreven is door de prominente islamitische geleerde Bediuzzaman Said Nursi over het onderwerp.
https://vragenenislam.nl/artikel/de-koran-roept-de-kinderen-tot-tederheid-op-jegens-hun-ouders
Footnotes
- ^ De Koran 17:23-25.
Jouw Heer heeft voorgeschreven om niemand anders te aanbidden dan Hem en goedheid te betrachten tegenover de ouders. Als één van hen of beiden de ouderdom bereiken, zeg dan nooit ‘foei’ tegen hen, berisp hen niet. Spreek tot hen op een vriendelijke manier. Ontferm je over hen op een liefdevolle en bescheiden manier en bid als volgt: “Mijn Heer, schenk hun genade vanwege hoe zij mij hebben opgevoed toen ik klein was.”[1]